De grens over en door naar Ho Chi Minh

Hallo Thom hier..

We hebben het rustige Kampot verlaten en zijn bij Ha Tien de grens met Vietnam overgegaan. Niet terug naar Phnom Penh dus. Heel chill, die stad waren we bestwel zat.
De grens oversteek ging heel makkelijk, we hadden vanuit Kampot een ticket om met een minibusje naar Ha Tien te gaan. We werden voor de grens afgezet en liepen zelf met onze spullen naar de overkant. We hebben tussendoor een keer in een rij gestaan om uit Cambodja uitgestempeld te worden, onze temperatuur is gecontroleerd voor een medische check nadat we een formulier half hadden ingevuld (koste een dollar, geen idee of je dit kan weigeren, maargoed we hadden nog dollars..) en natuurlijk de paspoortcontrole en tassen door een röntgen-apparaat. Duurde allemaal een half uur tot 3 kwartier.
Aan de andere kant stond een ander, kleiner, minibusje ons op te wachten en na een ritje van 10 minuten als een blik sardientjes waren we in Ha Tien.
Ha Tien is een klein grensplaatsje waar niks te beleven is. We hebben hier dan ook maar 1 nachtje geslapen. De volgende dag hadden we een bus naar Ho Chi Minh, maar er was wat onduidelijkheid over waar de bus ons zou oppikken. Het zou bij (het enige) busstation van de stad zijn, maar de coördinaten van google maps gaven een andere bushalte aan de andere kant van het dorp. Overigens wel drie kwartier lopen van elkaar verwijderd. We wilden dit wel graag zeker weten, dus ik dacht dat ik het wel kon vragen aan de eigenaresse van het hotel. Maar die kon geen Engels en haar man ook niet, dus belde ze haar dochter. En na een moeilijk en vaag gesprek kwam het erop neer dat we de volgende ochtend door een taxi van de busmaatschappij zouden worden opgehaald bij het hotel, heel fijn.
De volgende ochtend werden we door de taxi bij de bus afgezet, en zo'n bus hadden we nog nooit gezien.. Het was niet zoals we gewend zijn, 2 rijen van 2 stoelen met een gang in het midden. Het waren drie rijen van 1 stoel met daartussen 2 gangen, en de stoelen waren niet echt stoelen maar meer een soort ligstoelen zonder poten die helemaal naar achter konden zodat je echt kan liggen. En ohja, er zaten 2 ligstoelen boven elkaar.. een hele belevenis dus.. overigens kon ik alsnog mn benen niet strekken in deze aziatische 'busbedden', lies kon dit wel. De reis duurde 8,5 uur. Ik was blij dat we er waren.

tot later!!