Nattevingerwerk, China en hoop voor de toekomst

 Hoi, Thom hier..


We zijn nu al een tijdje in Cambodja en het was even wennen. Het is toch wel even wat anders dan Thailand.
In dit land zijn er niet veel voorzieningen en als ze er wel zijn is het vaak niet goed geregeld. Zoals het afval wat overal rondslingert.. er zijn wel afvalophaaldiensten, maar waar men het afval aan de weg zet en hoe lang het er ligt voordat het wordt opgehaald is een beetje nattevingerwerk. Tot groot genoegen van de kakkerlakken, ratten en kippen.. die kippen lijken overigens 'wilde kippen' te zijn, ze lopen overal hier in de steden en daarbuiten (een beetje als de Nederlandse stadsduiven). Waar het dus op neer komt is dat overal afval ligt, vooral veel plastic want dit vergaat niet in de natuur. Wat de mensen hier gewend zijn is om hun afval te verbranden, je ziet dus ook overal kleine hoopjes as en half verbrand plastic.
Ook de wegen zijn vaak slecht, ze zitten vol gaten en stoepranden brokkelen af of zijn soms totaal afwezig. De manier om dit te repareren is om stenen/rotsblokken in de gaten te leggen die even hoog zijn als de rest van de weg of de stoep. Toen ik ernaar vroeg aan iemand van het hostel waar we verblijven was het antwoord: 'tsja, zo gaat dat hier.. er is geen geld voor een nieuwe weg..'
Ons gesprek ging verder en ze vertelde dat de grootste toeristische attractie van dit land(o.a. Angkor Wat) geëxploiteerd wordt door een Chinees bedrijf. Cambodja leent veel geld van China, geld dat niet terugbetaald kan worden. De Chinese overheid vraagt in ruil hiervoor dat verschillende onderdelen van het land door Chinese bedrijven gerund worden. De Cambodjaanse regering laat dit gebeuren, en per toeval is de man die al sinds 1985 het land leidt ook een van de rijkste mensen van Cambodja. 'Het volgende wat ze aan China geven is een van de toeristische eilanden', zegt ze zuchtend.
Na dit gesprek besloot ik wat meer over de situatie in Cambodja op te zoeken. Ik las onder andere dat 40% van de Cambodjaanse kinderen ondervoed is. Er zijn veel kinderen die  niet naar school gaan en daardoor weinig kansen hebben in de toekomst. En dan heb ik het nog niet over de 'weeshuizen' gehad.. 80% van alle weeshuizen in dit land wordt gerund door criminele organisaties die de kinderen gebruiken om geld te krijgen van rijke toeristen. Ze laten de kinderen voor ze bedelen of ze gebruiken ze om 'donaties' te krijgen uit het rijke westen. En uiteraard gaat dat geld niet naar eten of onderwijs voor de kinderen.

Uit dit alles blijkt dat dit land echt arm is. Mensen leven soms met hele gezinnen in kleine hutjes van hout en golfplaten, alles is vies en stoffig en het stinkt soms naar oud afval.. Maar iedereen lacht naar je. De mensen werken de hele dag, en hoewel er tussen 12u en 15u weinig gebeurd vanwege de hitte krijg ik wel het gevoel dat veel mensen een blij leven leiden. Iedereen is aardig tegen ons, zelfs als ze ons een tour met een tuktuk proberen aan te smeren is dit niet een vervelend gesprek.
Ik las ook dat de economie van Cambodja al jaren in de lift zit, met meer en meer groei elk jaar. Dus er is ook hoop voor de mensen in dit land, en dat voel je aan alles. En de mensen hier voelen dat ook.

We zitten nu in een heel mooi hostel met een zwembad, een bar met allerlei cocktails en goede koffie en personeel die ons met alles wil helpen. Naast ons hotel is aan de ene kant een bouwput waar de hele dag wordt gewerkt, met alle rotzooi en lawaai die daarbij hoort. En aan de andere kant is een straatje met heel veel café's en eettentjes, zoals een omgebouwde engelse dubbeldekker compleet met dj en hip personeel. Dit is Cambodja, en het is bestwel tof.

Tot later!!